De Trans Mongolie Express: ultiem onthaasten
Door: johansuelmann
Blijf op de hoogte en volg Johan
13 Juni 2012 | Mongolië, Ulaanbaatar
Beste allemaal,
Bedankt voor jullie reacties! Leuk om te lezen dat jullie lezen...
Het aankomende stuk is een lang stuk maar het was ook een lange reis. Plus ik heb nu nog internet en de aankomende 2 weken niet meer.
-------------------------------
De Trans Mongolie Express: ultiem intens onthaasten
Afgelopen dinsdag 5 juni om 21.00 uur stond ik op het station in Moskou. Na weer een typische Russische autorit ben ik aan het bijkomen met een raar lokaal warm broodje gevuld met (ik denk) vlees. Ik sta in de stationshal en voor me staat een enorme lange oude rokende groene trein met “fleurige” gordijntjes voor de ramen. Dat gaat mijn onderkomen worden voor de aankomende week. Met deze oude Sovjet trein ga ik van Moskou dwars door Siberie om uiteindelijk te stoppen in Ulaanbataar. Ik neem nog maar een hap (of is het ei?) van mn warme broodje. De aankomende dagen gaat het avondeten voornamelijk instant noodles worden…
Dimitri,gids en tevens een kat met 7 levens gezien zijn rij-stijl, komt mij ophalen en vraagt of ik het broodje kip lekker vind. Is een lokale specialiteit zo verzekerd hij mij. Als hij iedereen bij elkaar heeft verzameld lopen we de stationshal uit op weg naar onze wagon en cabine. Een groep van ongeveer 8 Nederlanders, voornamelijk stellen, verdwijnt in de trein. Ze gaan allemaal de 1e klasse in. Samen met een andere Nederlander Rik stap ik de 2e klasse in en kom ik terecht in wagon 6, cabine 4. In onze wagon zitten verder: John (37 jaar, Londen, werk-vakantie), Ichiyo ( 37 jaar, Japan, wereldreizigster), Sigrid (25 jaar, Estland, Mongolie-fanaat), een groep scandinavische vriendinnen van 50+ ( omgedoopt tot The Golden Girls) en de meest opmerkelijke mede-reiziger van allemaal Jan ( 55+, Friesland, gepensioneerde basis-onderwijzer en nu part-time vertalen en promoter van het Frieze woord) Jan is een rare kwibus die eigenlijk het best omschreven kan worden als professor Barabas uit Kuifje alleen dan in afritskleding. Hij wordt dan ook meteen omgedoopt tot “ De Professor” . Waarom schrijf ik zo uitgebreidt over met wie ik deze reis meegemaakt heb? Reden 1: ze staan op de foto’s dus wel zo leuk om te weten wie wie is.
Reden 2: Maar waar ik me enigzins in vergist heb is hoe intensief je met je medepassagiers leeft gedurende zo’n reis. Je zit namelijk 24-uur per dag met een groep wildvreemden te leven op een paar vierkante meter terwijl de mooiste landschappen aan je voorbij gaan. De Trans Mongolie-Siberie Express is namelijk een hele intense reis. Intens vanwege het samenleven in een zeer beperkte ruimte wat overigens heel goed te doen is. Maar ook intens omdat je in hoog tempo heel, heel ver weg van Nederland raakt en heel, heel diep in een steeds veranderende Siberie in gaat. Daarbij kom je door een aantal tijdzones waardoor je als snel een enorme “ trainleg” hebt. Gemiddeld slaap je 3 a 4 uur per nacht. Want een trein slaapt niet lekker. Het kan dus zijn dat je alleen midden in de nacht met een kop goede koffie uren naar de sterrenhemel staat te staren terwijl je overdag je slaap weer inhaalt. Doordat iedereen een ander ritme heeft zit je contstant weer in een andere cabine om zo de ander te kunnen laten slapen. De verandering van de natuur en het landschap zijn onbeschrijfelijk. Daarbij lijkt het soms wel of je aan het tijdreizen bent door de primitieve dorpjes die je ziet. De stations zijn een belevenis opzich . Bij Russische oude vrouwtjes kun je lokale lekkernijen (…..) halen omdat instant noodles 3x per dag niet te doen is.
Uiteindelijk kom je in een soort trance door een combinatie van: tijdzones, slaapgebrek, ritme en de mooiste uitzichten die je kunt bedenken. Je bent compleet aan het onthaasten……tot: PASPOORT CONTROLE GRENS RUSLAND-MONGOLIE. Afgelopen zaterdag bereikte we naar een fantastisch Baikalmeer te hebben gezien de grens van Mongolie. Maar niet voordat de Russische Duane zijn toeristen nog even moest laten weten wie de baas is. De trein staat dan stil voor 5 uurtjes. Russische soldaten met herders komen de trein in en dan begint de poppenkast. Tas open, paspoort inleveren, de cabine wordt half open gehaald terwijl een agressieve herder naar je kruis staart om vervolgens te verdwijnen met je paspoort die je pas uren later weer terug ziet. Die tijd gebruikten wij om de laatste inkopen te doen. Zaterdagavond was namelijk onze laatste avond dus reden voor een feestje. In een te armoedig en triest grensplaatsje hebben we vodka gekocht voor 2 euro de fles...en zo smaakte hij ook ( 2e keer was hij ook niet lekker...yes alweer)
Nadat we ook controle hadden gehad van de charmante en zeer vriendelijke Mongoolse douane reden we in de avond verder het prachtige Mongolie in.
Maar veel van Mongolie kon ik niet zien. Ik stond namelijk op dat moment in de restauratiewagon het Friese Volkslied te zingen met De Professor..als ode voor The Golden Girls...terwijl John zijn hoofd schudde, Ichiyo meezong en Sigrid haar oost europese gezicht niet kon onderdrukken en zowaar glimlachte....
Om 6.30 uur in de ochtend bereikte we moe, gelukkig en niet meer nuchter Ulaanbataar. Helaas want deze trip was onvergetelijk. Een aanrader!
Veel plezier vanavond! Gezien het tijdverschil zit ik rond half 3 in de kroeg vanacht.
Morgen ga ik de binnenlanden in van Mongolie. Dus voorlopig geen verhaaltjes....
Bedankt voor jullie reacties! Leuk om te lezen dat jullie lezen...
Het aankomende stuk is een lang stuk maar het was ook een lange reis. Plus ik heb nu nog internet en de aankomende 2 weken niet meer.
-------------------------------
De Trans Mongolie Express: ultiem intens onthaasten
Afgelopen dinsdag 5 juni om 21.00 uur stond ik op het station in Moskou. Na weer een typische Russische autorit ben ik aan het bijkomen met een raar lokaal warm broodje gevuld met (ik denk) vlees. Ik sta in de stationshal en voor me staat een enorme lange oude rokende groene trein met “fleurige” gordijntjes voor de ramen. Dat gaat mijn onderkomen worden voor de aankomende week. Met deze oude Sovjet trein ga ik van Moskou dwars door Siberie om uiteindelijk te stoppen in Ulaanbataar. Ik neem nog maar een hap (of is het ei?) van mn warme broodje. De aankomende dagen gaat het avondeten voornamelijk instant noodles worden…
Dimitri,gids en tevens een kat met 7 levens gezien zijn rij-stijl, komt mij ophalen en vraagt of ik het broodje kip lekker vind. Is een lokale specialiteit zo verzekerd hij mij. Als hij iedereen bij elkaar heeft verzameld lopen we de stationshal uit op weg naar onze wagon en cabine. Een groep van ongeveer 8 Nederlanders, voornamelijk stellen, verdwijnt in de trein. Ze gaan allemaal de 1e klasse in. Samen met een andere Nederlander Rik stap ik de 2e klasse in en kom ik terecht in wagon 6, cabine 4. In onze wagon zitten verder: John (37 jaar, Londen, werk-vakantie), Ichiyo ( 37 jaar, Japan, wereldreizigster), Sigrid (25 jaar, Estland, Mongolie-fanaat), een groep scandinavische vriendinnen van 50+ ( omgedoopt tot The Golden Girls) en de meest opmerkelijke mede-reiziger van allemaal Jan ( 55+, Friesland, gepensioneerde basis-onderwijzer en nu part-time vertalen en promoter van het Frieze woord) Jan is een rare kwibus die eigenlijk het best omschreven kan worden als professor Barabas uit Kuifje alleen dan in afritskleding. Hij wordt dan ook meteen omgedoopt tot “ De Professor” . Waarom schrijf ik zo uitgebreidt over met wie ik deze reis meegemaakt heb? Reden 1: ze staan op de foto’s dus wel zo leuk om te weten wie wie is.
Reden 2: Maar waar ik me enigzins in vergist heb is hoe intensief je met je medepassagiers leeft gedurende zo’n reis. Je zit namelijk 24-uur per dag met een groep wildvreemden te leven op een paar vierkante meter terwijl de mooiste landschappen aan je voorbij gaan. De Trans Mongolie-Siberie Express is namelijk een hele intense reis. Intens vanwege het samenleven in een zeer beperkte ruimte wat overigens heel goed te doen is. Maar ook intens omdat je in hoog tempo heel, heel ver weg van Nederland raakt en heel, heel diep in een steeds veranderende Siberie in gaat. Daarbij kom je door een aantal tijdzones waardoor je als snel een enorme “ trainleg” hebt. Gemiddeld slaap je 3 a 4 uur per nacht. Want een trein slaapt niet lekker. Het kan dus zijn dat je alleen midden in de nacht met een kop goede koffie uren naar de sterrenhemel staat te staren terwijl je overdag je slaap weer inhaalt. Doordat iedereen een ander ritme heeft zit je contstant weer in een andere cabine om zo de ander te kunnen laten slapen. De verandering van de natuur en het landschap zijn onbeschrijfelijk. Daarbij lijkt het soms wel of je aan het tijdreizen bent door de primitieve dorpjes die je ziet. De stations zijn een belevenis opzich . Bij Russische oude vrouwtjes kun je lokale lekkernijen (…..) halen omdat instant noodles 3x per dag niet te doen is.
Uiteindelijk kom je in een soort trance door een combinatie van: tijdzones, slaapgebrek, ritme en de mooiste uitzichten die je kunt bedenken. Je bent compleet aan het onthaasten……tot: PASPOORT CONTROLE GRENS RUSLAND-MONGOLIE. Afgelopen zaterdag bereikte we naar een fantastisch Baikalmeer te hebben gezien de grens van Mongolie. Maar niet voordat de Russische Duane zijn toeristen nog even moest laten weten wie de baas is. De trein staat dan stil voor 5 uurtjes. Russische soldaten met herders komen de trein in en dan begint de poppenkast. Tas open, paspoort inleveren, de cabine wordt half open gehaald terwijl een agressieve herder naar je kruis staart om vervolgens te verdwijnen met je paspoort die je pas uren later weer terug ziet. Die tijd gebruikten wij om de laatste inkopen te doen. Zaterdagavond was namelijk onze laatste avond dus reden voor een feestje. In een te armoedig en triest grensplaatsje hebben we vodka gekocht voor 2 euro de fles...en zo smaakte hij ook ( 2e keer was hij ook niet lekker...yes alweer)
Nadat we ook controle hadden gehad van de charmante en zeer vriendelijke Mongoolse douane reden we in de avond verder het prachtige Mongolie in.
Maar veel van Mongolie kon ik niet zien. Ik stond namelijk op dat moment in de restauratiewagon het Friese Volkslied te zingen met De Professor..als ode voor The Golden Girls...terwijl John zijn hoofd schudde, Ichiyo meezong en Sigrid haar oost europese gezicht niet kon onderdrukken en zowaar glimlachte....
Om 6.30 uur in de ochtend bereikte we moe, gelukkig en niet meer nuchter Ulaanbataar. Helaas want deze trip was onvergetelijk. Een aanrader!
Veel plezier vanavond! Gezien het tijdverschil zit ik rond half 3 in de kroeg vanacht.
Morgen ga ik de binnenlanden in van Mongolie. Dus voorlopig geen verhaaltjes....
-
13 Juni 2012 - 07:34
Jakob:
Klinkt allemaal wederom erg gaaf. De baard begint al aardig te groeien trouwens!! ;-)
Jij daar om half 3 ook veel succes!! -
13 Juni 2012 - 08:07
Patrick De Vos:
hej johan.
Het klinkt allemaal zeer indrukwekkend. Mooie lappen tekst ( alhoewel het nog geen jan hospes teksten zijn.. )
Hoop dat je tijd en internet blijft houden om zo uitgebreid te schrijven en ons op de hoogte te houden.
geniet van je reis. -
13 Juni 2012 - 08:44
Jeallerliefstenichtj:
haa Jo!
Ontzettend leuk om je verhalen even te horen! Geniet ervan, kijk goed om je heen in dat -vermoedelijk- prachtige Mongolië en doe het de groeten..
Ben benieuwd of je over 2 weken uberhaupt een woord Mongools kan;-).,
xxx Anna -
13 Juni 2012 - 10:01
Ivo:
Yoo man, Toffe verhalen. Professor Barabas heeft toch een kale kop en een baard? De enige op de foto's die daar op lijkt....
Veel plezier in Mongolie. -
13 Juni 2012 - 10:42
Jeroen:
Geweldig om te lezen wat beleefd:). Heel veel plezier in Mongolie en zie het volgende reisverslag wel verschijnen!
-
13 Juni 2012 - 11:09
Jan:
Toch weer een Jan die je leven verrijkt, hè! Top verslag, Johan! Enjoy! -
14 Juni 2012 - 18:04
Ria:
Johan, wat een prachtig reisverslag, geniet van alle speciale momenten, de mensen en het land. Kijken al uit naar het volgend verhaal. Liefs. -
15 Juni 2012 - 10:00
De Neus:
Johan,
Fantastisch om je stukjes te lezen!!
Mooi dat je echt aan het genieten en aan het onthaasten bent.
Keep on living the dream!! -
17 Juni 2012 - 08:33
Japio:
Mooie verhalen Johan! Ben trouwens benieuwd wat nou lastiger voor je is Fries of Russich? :P
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
